هیس ....!! آنها حرف نمی زنند
سکوت شورای شهر محمودآباد در آستانه صدمین روز کاری
یادم می آید جمعه بود ، ۲۸ خرداد ، شهر شور و حال خاصی داشت، همه در تکاپو بودند ، حس و حال اسفند قبل بهار ، مثل همیشه این بار هم همه ی شهر به پای صندوق های رای آمده بودند ، این بار برای تحول ، برای تغییر و برون رفت محمودآبادی که […]
یادم می آید جمعه بود ، ۲۸ خرداد ، شهر شور و حال خاصی داشت، همه در تکاپو بودند ، حس و حال اسفند قبل بهار ، مثل همیشه این بار هم همه ی شهر به پای صندوق های رای آمده بودند ، این بار برای تحول ، برای تغییر و برون رفت محمودآبادی که از رونق و توسعه تنها پسوند آباد را یدک می کشید.
این بار فرق نداشت اهل کجایی ؛ کاله ، تلیکسر ، منبع آب ، جعفرآباد ، کوچه های باران و ساحل و حتی کوچه های سبلان و یا حتی آباد محله. این بار برای حضورت و حق رای که داشتی به معنای واقعی جمله به عنوان یک شهروند مورد تکریم و عزت و احترام واقع می شدی و حتی خودرو هم برای همراهی و سهولت در مشارکت سیاسی شهروندان از سوی افراد نامزد خدمت به شهر در کرسی شورا ، اعزام می شد.
این بار با هر تمدید ساعت انتخابات ، تعداد مشتاقان به حضور در این رویداد سیاسی از دور و اطراف بیشتر می شد ، بازار شایعات هر لحظه داغ و داغ تر می شد و با نزدیک شدن به ساعات پایانی انتخابات فضای شهر هم با شور و شعف خاصی همراه بود. هر ستاد انتخاباتی وابسته به هر فرد کاندیدا از هیچ کوششی برای افزایش شمار آرای خود دریغ ننموده و از هر فرصتی برای افزایش نرخ مشارکت انتخابات استفاده می کردند.
نهایتا ۶ صبح نتایج انتخابات برای همه آشکار شد و شهر آینده سازان و فردا پردازان خود را شناخت. ۱۴ مرداد هر پنج عضو منتخب سوگند یاد کردند که از هیچ کوششی برای آبادانی و توسعه شهر دریغ نکنند و رسماً بعد از انتخاب هیات رئیسه و در اتفاقی نادر خیلی سریع شهردار منتخب را ابقاء نمودند.
نزدیک به صد روز از حضور و فعالیت عزیزانمان در پارلمان شهری میگذرد ولی سکوتی محض تمام شهر را فرا گرفته و دوستانی که قرار بود شهروندان را از جزئیات تصمیم گیری ها و برنامه های مدیریت شهری مطلع کنند ، روزه سکوت گرفتند ، حتی آنهایی که به ظاهر سوگند شفافیت یاد کردند.
اطلاع رسانی از اقدامات صورت گرفته و برنامه های آتی و در دست اقدام شورای شهر حق شهروند است ولی این روزها سهم ما از حقمان تنها به چند عکس بازدید و دیدار و جلسه خلاصه شده است.
نمی دانیم چه سرنوشتی در انتظار شهر است و محمودآباد ۱۴۰۴ چه ویژگی خواهد داشت و مهم ترین اولویت های شهر که مدنظر اعضای این دوره شورای شهر است چه است؟ آیا مکانیزمی برای بهره مندی از تمام ظرفیت های شهر در نظر گرفته شده و برنامه ای برای مشارکت اجتماعی شهروندان دارند؟
در هزاره سوم و در جوامع مدنی از رسانه ها به عنوان رکن چهارم دموکراسی یاده شده و از آنها به عنوان پل ارتباطی بین مسئولین و شهروندان انتظار میرود تا نقش واسطه ای داشته و پیگیر مطالبات مردمی و انتقال دهنده گزارش عملکرد مدیران باشند ، گرچه در محمودآباد میزان تاب آوری و ظرفیت انتقاد پذیری مدیران پایین است ولی این موضوع مانع از انجام رسالت ما نمی شود و اعضای شورای اسلامی شهر از زمان حضور خود نه مصاحبه ای با رسانه ای داشته اند و نه نشست خبری با حضور اصحاب رسانه و جراید برگزار کردند و این موضوع جای انتقاد دارد.
ضمناً به عنوان یک فعال رسانه ای شهرستان محمودآباد پیشنهاد می دهم ؛ بحث اطلاع رسانی را جدی بگیرید و برای اولین بار در طول ادوار شورای شهر محمودآباد یک سخنگو انتخاب کنید تا به رسانه ها گزارش اقدامات و دستاوردها را ارائه دهد و ضمناً حوزه دفتر ارتباط مردمی شورا نیز نیازمند فردی اهل رسانه و یا آشنا به این فضا می باشد.
در انتها کوتاه با اعضای شورای اسلامی شهر محمودآباد ؛ با ما از سرنوشتمان حرف بزنید ، چه فردایی در انتظارمان است؟ سردی سکوت رو بشکن ، فاصله سزای ما نیست
محمد محتاطی فعال رسانه ای
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0