به گزارش پیک شهر، این محله که به چاله مسجد نیز شهرت دارد و از محلات قدیمی و مرکزی شهر ساری است و در بخش جنوب غربی ساختمان استانداری فعلی واقع و در گذشته بخشی از محله در خانه یا درب خانه به حساب می آمد از طرف شمال به مسجد رانندگان از طرف جنوب به خیابان شیخ طبرسی از طرف مشرق به سبزه میدان و از طرف مغرب به محله ی نعلبندان منتهی می شود.

چال مسجد مرکب از دو واژه ی «چال» و «مسجد» است واژه «چال» که «چاله» نیز تلفظ میشود به معنای ،گودی ،گودال فرورفتگی زمین پست و فرورفته می باشد؛ البته گودالی که عمق آن بیشتر از یک متر نباشد و واژه ی «مسجد» نیز به معنای محل سجده محل نماز و عبادت خداوند متعال است.

چال مسجد نام مسجدی است که از موقوفات شاهزاده ملک آراست و بنای اولیه ی آن توسط ایشان در زمان فتحعلی شاه قاجار در حدود سالهای ۱۲۳۰ هـ ق در آن مکان نهاده شد.

علیرغم این که او این مسجد را بنا نهاد ولی به نام ایشان نام گذاری نشد بلکه به چال مسجد شهرت یافت؛ چرا که این مسجد با کوچه اختلاف سطح داشت و در سطحی پایین تر از کوچه قرار گرفته بود به طوری که مردم برای رفتن به داخل مسجد مجبور بودند از چند پله پایین روند.

پس از بنای مسجد، به اعتبار قرار گرفتن مسجد در سطحی پایین تر از کوچه، ایــن محله به محله ی چال مسجد یا چاله مسجد شهرت یافت و تا به امروز نیز به همین نام معروف است؛ اواخر قاجار و در ابتدای دوره پهلوی اول نیز این محله چاله مسجد نامیده می شد.

رابینو از چال مسجد به عنوان محله یاد نمی کند بلکه ضمن بیان کلمه ی «چال»، از آن به عنوان یکی از مساجد شهر ساری نام می برد این مسجد را مرحوم اسکندر میرزا که از شاهزادگان ساری بود، ساخت.

در محله چال مسجد سه حمام وجود داشت؛ حمام اسکندر میرزا و حمام ملکی که عبارت بودند از حمام حکومتی که در گذشته مردم برای استحمام از حمام های عمومی استفاده می کردند.